Ova biljka se koristi za liječenje astme, katara pluca, promuklosti, bolesti zivaca, mokracnih puteva, bubrega, gihta, reume, poboljsanja apetita, otklanjanje probavnih smetnji, jačanje zeludca. Naime riječ je o nevjerovatno moćnom Celeru koji se kao dvogodisnja biljka, vretenastog korijena I sprecificnog mirisa, uglavnom koristi kao zacin. Korijen I povrce se koriste za salatu, a cijela biljka kao začin. Kod nas je poznat I pod drugim imenima ak, ac, selen, selin, cereviz, djerevez, zelena kretus.
U ljekovite svrhe koriste se list, korijen sa rizomima, zreoplod, lisce sa cvjetovima. Bogat je limonenom, etarskim I masnim uljem. U korijenu ima etarskog ulja, šećera, apina, asparagine, tirozina, kolina, alosurbosena, pentosana I masti. U plodovima ima 2,5-3% etericnog ulja, uglavnom limonene. Slatkasti odebljali korijen celera najčešće se koristi za pravljenje salate, variva ili kao zacin za supe I corbe. Peteljke I listovi koje imaju jak I aromatican miris, takodjer sluze kao zacin. Biljka zadrzava specifican miris i nakon susenja.
Kao diuretik celer se priprema u vidu caja. Čajnu mješavinu čini 20g korijena celera I po 20g komorača, peršuna, špargle I kostrike. Tri supine kašike mješavine preliju se litrom ključane vode, ostavi se na tihoj vatri 10-ak minuta, a onda stoji poklopljeno jos 15-ak minuta. Procijedi se I pije tri puta na dan prije jela, po jedna solja.
Comments
Post a Comment